Co to takiego?
Efekt szoku (ang. shellshock effect) to klasyczna filmowa technika symulująca dezorientację i doświadczenie szoku lub traumy.
Zazwyczaj pojawia się po głośnym, gwałtownym zdarzeniu – jak eksplozja lub katastrofa – gdy dźwięk nie znika całkowicie, lecz staje się odległy i przytłumiony, jakby słyszany spod wody.
Odwzorowuje to reakcję naszego słuchu na ekstremalny hałas i natychmiast przenosi widza do głowy bohatera, pozwalając poczuć jego dezorientację i strach po wybuchu lub innym nagłym głośnym dźwięku.
Przykład filmowy
Jedno z najsłynniejszych zastosowań tego efektu pojawia się w filmie Szeregowiec Ryan (1998), w scenie lądowania na plaży Omaha. Gdy kapitan Miller i jego ludzie szturmują brzeg, panuje totalny chaos: strzały, eksplozje, krzyki z każdej strony. Nagle w pobliżu Millera wybucha pocisk – i wszystko się zmienia. Wszystkie dźwięki zostają przytłumione tworząc niski, przytłumiony pomruk – wystrzały zamieniają się w dalekie uderzenia, głosy w echo, a jego własny oddech staje się jedynym wyraźnym dźwiękiem. Przez kilka chwil widz dzieli z nim stan oszołomienia i dezorientacji, zanim żołnierz powraca do rzeczywistości z kolejnym głośnym hukiem.
Do czego to wykorzystać?
Jako Mistrz Gry możesz użyć tego efektu, by oddać momenty przytłoczenia — chwile, gdy świat staje się zbyt intensywny, by go przetworzyć.
Efekt ten sprawdzi się po wielkiej eksplozji, niszczycielskim zaklęciu lub szokującym zwrocie akcji. Gracze natychmiast poczują, że coś jest nie tak — ich postacie są oszołomione, ogłuszone lub znajdują się w stanie szoku.
Po kilku sekundach powoli przywróć normalne dźwięki: głosy towarzyszy, szczęk broni, trzask płomieni. To stopniowe „odzyskiwanie słuchu” sprawi, że moment stanie się bardziej realistyczny i da graczom chwilę na emocjonalny reset, zanim znów rzucą się w wir akcji.
To prosty trik, który zamienia zwykłą scenę walki w filmowe przeżycie, a także przypomnienie, że nawet bohaterowie mogą stracić grunt pod nogami i zacząć sie wahać.
Zrób to z Music Masterem!
Uważaj na dźwięk dzwonienia — może być nieprzyjemny dla ucha, więc lepiej ścisz trochę głośność.
- Dodaj ścieżkę ambientową dla pola bitwy i ustaw, aby grała w pętli.
- Dodaj efekt dźwiękowy eksplozji. Ma dość długie zakończenie, więc trochę go skrócimy.
- Dodaj efekt dźwiękowy szumu. Powinien uruchomić się zaraz po eksplozji. Ustaw jego głośność na 15% i połącz go z efektem eksplozji.
Rys. 1 – Ambient, eksplozja i szum.
- Dodaj mikser efektów i wyłącz go, odznaczając pole „Enabled”.
- Dodaj efekt „Muffle” do miksera. Pozostaw jego parametry domyślne (możesz później z nimi poeksperymentować).
- Dodaj efekt „Amplify” do miksera. Wzmocni on dźwięk po zastosowaniu efektu przytłumienia. Ustaw wartość na 24 dB.
Rys. 2 – Mikser efektów z Muffle i Amplify.
- Połącz ścieżkę ambientową z mikserem efektów. Zostanie ona przytłumiona dopiero po włączeniu miksera.
- Połącz ścieżkę szumu z mikserem efektów. Gdy szum zacznie grać, włącz mikser – w ten sposób ambient zostanie przytłumiony. Kiedy szum się skończy, wyłącz mikser. Dzięki temu odtworzysz krótki moment szoku, trwający tyle, co dzwonienie w uszach.
Rys. 3 – Wszystko gotowe.
- Odtwórz ścieżkę ambientową, a po chwili odtwórz dźwięk eksplozji. Reszta zadziała automatycznie!
Chcesz wypróbować tę nową sztuczkę?
Pozwól graczom usłyszeć świat, tak jakby byli swoimi postaciami — użyj Music Mastera, by zszokować graczy i wywołać w nich uczucie towarzyszące walce o życie.